Afscheid
Door: Janny
Blijf op de hoogte en volg Janny
10 Maart 2014 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Hallo,
Vandaag is het weer tijd voor een kort verslag. Het afscheid nemen in het Social Center en het Red Cross Orphanage house en dan vooral van Tan en To. Tan de knul die polio heeft gehad en nu van een rolstoel afhankelijk is. Hij heeft veel meer in z'n mars dan er uitkomt omdat hij weinig gestimuleerd werd. Vandaar dat hij engelse les krijgt. Hij spreekt een redelijk woordje engels en is erg leergierig.
En dan To, een prematuurtje bij zijn geboorte, dat zou je nu zo direct niet meer zeggen. Hij is ongeveer 2 jaar. In deze weken heb ik gezien hoe hij zich op kan hijsen en kan staan. Kennelijk vond hij de wereld op zo'n manier wel de moeite waard.Hij heeft me eerst een hele tijd geobserveerd en kwam kennelijk tot de conclusie dat we wel samen overweg konden. Een knulletje dat rondkijkt en dat alles in zich opneemt.
Ad is mee geweest op de laatste dag zodat hij een idee kreeg wat ik al die weken heb gedaan.
Daarna kreeg ik mijn certificaat van Mr.Viet, tijdens een koffiestop onderweg naar het Volunteerhouse. Weer een, de derde vanaf de tijd dat ik gestopt ben met werken en een vierde komt er nog aan. Staat toch wel erg leuk op mijn CV!!
De volgende dag zijn we samen naar Hoi An geweest en daar wat rondgeslenterd. 's Avonds mijn afscheid tijdens een drankje en natuurlijk eten. Het leven hier, draait echt om eten. Heel gezellig en kreeg ik een prachtige zijden sjaal.
Ja en toen koffers pakken en de andere dag vliegen naar Saigon.
Het is hier heel wat warmer dan in Da Nang. Zo rond de 26 graden. Het leven is hier toch anders in het zuiden. Maar als je alle taxies en scooters wegdenkt dan blijft er weinig verkeer over. Autorijden kost nl veel geld, er wordt in dit land een echt ontmoedigingsbeleid gevoerd anders slippen de steden helemaal dicht. Wat ook opvalt is de straatverkoop en de vasthoudendheid waarmee ze je proberen over te halen. Dat was ik in Da Nang niet gewend.
Onze eerste trip was naar het tunnelstelsel. Ze speelden een grote rol in de oorlog om de Amerikanen te verslaan. Tjonge zeg,hoe nauw ( voor ons westerlingen ) waren die gangen en we hebben ook nog helemaal gebogen zo'n stukje onder de grond gelopen. En wat voor praktijken er allemaal bedacht werden om de Amerikanen dwars te liggen die ook verschrikkelijk dingen deden. Ongelooflijk!! Overigens hebben ze het hier over de American War terwijl wij Vietnam oorlog zeggen.
De andere dag richting de Mekong Delta met onderweg diverse stops en de drijvende markt. Maar meer daarover de volgende keer.
Vandaag is het weer tijd voor een kort verslag. Het afscheid nemen in het Social Center en het Red Cross Orphanage house en dan vooral van Tan en To. Tan de knul die polio heeft gehad en nu van een rolstoel afhankelijk is. Hij heeft veel meer in z'n mars dan er uitkomt omdat hij weinig gestimuleerd werd. Vandaar dat hij engelse les krijgt. Hij spreekt een redelijk woordje engels en is erg leergierig.
En dan To, een prematuurtje bij zijn geboorte, dat zou je nu zo direct niet meer zeggen. Hij is ongeveer 2 jaar. In deze weken heb ik gezien hoe hij zich op kan hijsen en kan staan. Kennelijk vond hij de wereld op zo'n manier wel de moeite waard.Hij heeft me eerst een hele tijd geobserveerd en kwam kennelijk tot de conclusie dat we wel samen overweg konden. Een knulletje dat rondkijkt en dat alles in zich opneemt.
Ad is mee geweest op de laatste dag zodat hij een idee kreeg wat ik al die weken heb gedaan.
Daarna kreeg ik mijn certificaat van Mr.Viet, tijdens een koffiestop onderweg naar het Volunteerhouse. Weer een, de derde vanaf de tijd dat ik gestopt ben met werken en een vierde komt er nog aan. Staat toch wel erg leuk op mijn CV!!
De volgende dag zijn we samen naar Hoi An geweest en daar wat rondgeslenterd. 's Avonds mijn afscheid tijdens een drankje en natuurlijk eten. Het leven hier, draait echt om eten. Heel gezellig en kreeg ik een prachtige zijden sjaal.
Ja en toen koffers pakken en de andere dag vliegen naar Saigon.
Het is hier heel wat warmer dan in Da Nang. Zo rond de 26 graden. Het leven is hier toch anders in het zuiden. Maar als je alle taxies en scooters wegdenkt dan blijft er weinig verkeer over. Autorijden kost nl veel geld, er wordt in dit land een echt ontmoedigingsbeleid gevoerd anders slippen de steden helemaal dicht. Wat ook opvalt is de straatverkoop en de vasthoudendheid waarmee ze je proberen over te halen. Dat was ik in Da Nang niet gewend.
Onze eerste trip was naar het tunnelstelsel. Ze speelden een grote rol in de oorlog om de Amerikanen te verslaan. Tjonge zeg,hoe nauw ( voor ons westerlingen ) waren die gangen en we hebben ook nog helemaal gebogen zo'n stukje onder de grond gelopen. En wat voor praktijken er allemaal bedacht werden om de Amerikanen dwars te liggen die ook verschrikkelijk dingen deden. Ongelooflijk!! Overigens hebben ze het hier over de American War terwijl wij Vietnam oorlog zeggen.
De andere dag richting de Mekong Delta met onderweg diverse stops en de drijvende markt. Maar meer daarover de volgende keer.
-
10 Maart 2014 - 19:39
Rene Hakkers:
Hallo Janny en Ad,
Geen ideetje voor in jullie tuin, zo'n gangenstelsel waar Ad dan te pas en te onpas uit tevoorschijn kan komen?
Veel plezier nog,
Groet,
René , Karina, Nikki & Anouk -
10 Maart 2014 - 21:23
Leonie:
Proficiat met de missie die je zo te lezen voor alle partijen zeer positief en hoopvol hebt volbracht...
Even slikken tijdens t afscheid? Of is dat voor iedereen daar de normaalste herkenbare zaak?
Hoor t nog!!groetleonie -
12 Maart 2014 - 12:13
Denise:
Hallo Janny,
Het ziet er naar uit dat je erg dankbaar werk daar hebt uitgevoerd. Wat fijn dat je met zoiets menselijks zoveel voor bijv. Tan en To kan betekenen.
groetjes Denise
-
13 Maart 2014 - 23:31
Jannie En Gerrit:
Hallo Janny en Ad,
Erg leuk om op deze wijze van jullie te vernemen en dan ook nog met de nodige foto's.
Wij hebben het gevoel dat jullie vele indrukken opdoen, enerzijds de contacten met de kinderen en anderzijds de ervaringen om als "toerist" door het land te trekken.
Geen angst gehad in de tunnels? Op Wikipedia informatie gevonden over het tunnelstelsel, indrukwekkend.
Wij wensen jullie nog plezierige dagen toe.
Groeten Jannie en Gerrit
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
