Hanoi-Halong Bay-Sapa

Zo ik meld me weer, ik loop nl een beetje achter met mijn reisverhalen omdat er niet overal verbinding is.
We zijn naar Hanoi gevlogen. Er wordt gezegd dat Hanoi niet zo modern is als het zuiden en dat het er veel somberder uitziet. Eigenlijk ben ik het daar helemaal niet mee eens. Oké het is hier wat temperatuur betreft frisser en de zon laat zich even niet zien.
Maar zo'n dag in de lente in Blokzijl, dan ziet het er bij ons ook minder vrolijk uit.
Er rijden hier meer grotere particuliere personenauto's dan in Da Nang en Ho Chi Minh. Oké de taxi's zijn wat kleiner. Maar zou je die van straat halen dan blijven er meer auto's over dan in het zuiden. Ook een groot verschil is, dat je hier haast niet aangesproken wordt door verkopers op straat en men ook niet zo opdringerig en vasthoudend is als in HCM na een nee laten ze je met rust.
We hebben lopend een stukje van Hanoi verkend. Pagodes, de gevangenis, hele mooie winkels gezien en heel verzorgd. Het station bekeken, een mooie RK. Kathedraal en hier werkt de tandarts in een winkel en kun je de patiënt in de stoel zien liggen. Zoiets als de tandarts in de etalage.
Maar we kwamen ook door een straat waar veel ambassades aanliggen en een beetje zichzelf respecterende ambassade (Philipijnen) heeft toch minimaal 2 grote Porsches op de stoep staan. Prachtige ambassades in Franse stijl.

Halong Bay.
Tjonge wat een geweldig gezicht die van uit zee oprijzende rotsen. Wat een stuk natuurgeweld heeft hier ettelijke miljoenen jaren geleden plaatsgevonden. Prachtig om te zien. En natuurlijk temidden van vele andere schepen, hier overnacht. Ja en zo op het water had het wel iets warmer mogen zijn, maar het was in ieder geval droog.

Op het programma staat ook nog Sapa, aan de andere kant van Hanoi. Er naar toe met de nachttrein, een overnachting en daarna terug met de nachttrein. Maar voordat we zover waren .... Het begon al goed. Nadat we 6,5 uur (terug) in de bus hadden gezeten ( heenreis 3 uur) waren we eindelijk terug in Hanoi in ons hotel. Oponthoud door wegwerkzaamheden, een ongeluk? De reden was onduidelijk. Maar we stonden wel dik 2 uur in de file. Voordat het verkeer hier in Vietnam dan weer opgang komt, ben je al luid toeterend, links / rechts passerend en driftig fluitende agenten, 45 min. verder.

Nadat we aankwamen hadden we precies 10 min. om snel wat schone kleren uit de koffer te halen en racen naar het station door het drukke verkeer naar het station waar de trein al klaarstond. Tot zover hadden we het gered. De slaapwagon deelden we met twee hele aardige Vietnamese jongens. We dachten dat we in de trein wel wat te eten konden krijgen. Dat werd deze keer leven op water en nootjes! We verheugden ons al op het ontbijt van de volgende morgen. We zouden om 5 uur 's morgens aankomen. Dat werd een ietsje later, nl 7 uur.
Ze hebben hier een heel bijzondere manier van denken. Als iets niet zo ver is (bv 1km) dan maak je er minstens 3 van. Als iets bv nog ongeveer een uur duurt, dan maak je er een 1/2 uur van.

We werden bij het station opgewacht en naar de bus gebracht die ons naar Sapa in de bergen zou brengen. Waar de bergvolkeren,
de Dza minority people en de Black H'mong wonen. Dat werd 2,5 uur later dan de geplande 3 kwartier. Dat kwam doordat de motor van de bus aan de kook raakte. Na diverse keren stilstaan in de dikke mist op een smalle bergweg om water bij te vullen, vroegen we of we niet beter konden gaan lopen. Nee dat kon niet, want dat was veel te ver wel 2 km. Bleek dat we vlak bij het hotel waren. Ingecheckt, eindelijk ontbeten, zouden we 10 km olv een gids de bergen in gaan. Maar ook dat werd een paar uurtjes later. Wat dat betreft moet je hier geen haast hebben. Het komt wel, alleen op een tijdstip wat anders ligt dan de planning. Wordt vervolgd.