Van alles en nog wat

Als ik een hond zie lopen hier op straat dan denk ik steeds:"Hond in de pot", maar dan niet op de manier zoals de uitdrukking bedoeld is, maar letterlijk. Ik heb me wijs laten maken dat hond eten hier in Da Nang niet gebeurt, maar wel in het noorden, in Hanoi.
Misschien is het wel zo, want we hebben met verbazing staan kijken, hoe een klein, vet mormel bij zijn baasje achterop de scooter sprong en toen ze weg reed ook nog bleef zitten. Jammer dat ik op dat moment geen fototoestel in de aanslag had. Ach zo verbazen we ons iedere keer weer hoe en wat er allemaal op diezelfde scooter vervoerd wordt. Overigens hebben we ook de eerste Vietnamees gezien, die zij labradorachtige hond aan de lijn uitliet. De meeste honden laten zich zelf uit met gevaar voor eigen leven, zoals vorige week de hond die op het erf van het weeshuis leefde en even buiten de poort verongelukte.

Het werk werk in het Red Cross Baby House is erg leuk. Onze eerste indruk was erg chaotisch. We hebben geprobeerd een heel klein beetje structuur aan te brengen en dat is gelukt. Als we binnen komen, beginnen we met de oudere kinderen op een stoeltje en de de baby's op de mat met een welkoms liedje. Daarna zingen we nog een paar liedjes en mogen ze spelen of kleuren. We helpen we bij het eten geven, poetsen tanden en we houden ze anderszins bezig, maar vooral veel aandacht geven. Hoewel ze goed verzorgd worden heeft het vaste personeel daar geen tijd voor. Vier dagen, 24 uur werken, 1 dag vrij op 20 kinderen en ze zijn maar met zijn vieren en binnenkort met zijn drieën omdat een van de leidsters het werk te zwaar wordt. We zijn dus echt voor de extra dingen. Voordat we weggaan herhalen we datgene waar we mee beginnen. Een paar liedjes zingen en het afscheidsliedje om aan te geven dat we weggaan. Mr. Viet vond evenals wij dat er meer rust gekomen is. Zelfs het personeel probeert mee te zingen. Ach na ons komen er weer nieuwe volunteers met andere ideeën maar iets structuur mag er wel zijn.
Ik mag Avelien, de fysiotherapeute onder ons bijstaan als ze de gehandicapte kinderen behandelt. Je ziet de kinderen ontspannen. Het kindje op de foto heeft een waterhoofdje. Maar er zijn ook gezonde kinderen. bv. een jochie, wiens moeder prostituee is besmet met het hiv virus (hij gelukkig niet) en zijn vader die in de gevangenis zit. Daar sta je dan alleen op de wereld. En wat te denken van de keer dat ze 's morgens vroeg een kindje op de stoep voor de deur van het Volunteerhouse vonden. Zo zijn er nog veel meer schrijnende gevallen. Wat hebben onze gehandicapten het dan zoveel beter en dat ze niet weggestopt worden zoals hier. Ze in de meeste gevallen goede begeleiding krijgen en fysio. Juist om het laatste zitten ze hier te springen. Vaak liggen deze kinderen maar te liggen en zijn ze helemaal vergroeid. Kennis is ook niet voldoende aanwezig, dus is het ook niet zo onlogisch dat ouders niet weten wat ze met hun gehandicapte kind aan moeten. Daarbij komt dat het nog altijd wordt gezien als straf. Van wie dat weet ik ook niet en volgens mij weten ze dat zelf al helemaal niet.
Voorouders? wie zal het zeggen. Want je vind hier Maria naast het beeld van Boeddha en aartsvader Abraham en andere nog niet helemaal voor mij bekende beelden. De ouder verering gaat door tot de derde generatie. In ieder huis staat wel een huisaltaar waar van alles wordt geofferd.
Ik heb al iets verteld over de Tetfeesten(nieuwjaar). Op die dagen mag er niet gewerkt/geveegd en gekookt worden in huis. Je zou je voorouders of ronddwalende geesten eens het huis uit kunnen vegen. Dit is echt geen grap hoor. Alles wordt van te voren gekookt en schoongemaakt.
Door de overheid wordt godsdienst wel toegestaan maar niet gestimuleerd. Met al die verschillende godsdiensten, ik kom er niet meer uit. Het Taoisme, Confusianisme, Boeddhisme, Christendom (Katholicisme) en Islam, samen het Cao Dai. Het beste uit al deze wereldreligies zijn met elkaar gecombineerd. Ook de ouderverering en het spiritisme en animisme en geestenverering werden hierbij gevoegd. En laat dan de drie keukengoden maar zitten. Ze gaan vlak voor de Tetfeesten tijdelijk naar de hemel om verslag over de famile uit te brengen bij de hemelse keizer Ngok. Er worden dan verschillende rituelen uitgevoerd om het huis te beschermen tijdens hun afwezigheid. Ik ben blij dat ik dit in Nederland niet allemaal bij hoef te houden!!!
Wordt vervolgt.